Όλα ξεκίνησαν όταν δύο συμπολίτες μας, ο Μανώλης (Λώλης) Σταματίου και η Μαίρη Σταματίου, που γεννήθηκαν στον όμορφο και ιστορικό αυτό τόπο, που γαλουχήθηκαν με τα νάματα μιας ελληνοχριστιανικής οικογένειας σε μαύρα κατοχικά χρόνια που στερήθηκαν μια ελεύθερη πατρίδα και μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, και που αποφάσισαν να αφιερώσουν όλη την ακίνητη περιουσία τους σ΄αυτή ελεύθερη πατρίδα και σε μια κοινωνία πιο ελεύθερη, πιο περήφανη και πιο ανθρώπινη.
Με τη νομική υποστήριξη του επί σειρά ετών νομικού τους συμβούλου και στενού οικογενειακού τους φίλου κ. Ιωάννη Ηρωνία, δρομολόγησαν τη διαδικασία μορφοποίησης αυτού του φιλόδοξου εγχειρήματος τους και με τη σύνταξη της υπ΄αριθμ. 20758/7.2.2000 συμβολαιογραφικής πράξης του συμβολαιογράφου Ρόδου Κων/νου Τζεδάκη έβαζαν τα θεμέλια για την ίδρυση ενός Ιδρύματος Υποτροφιών που θα έδινε σάρκα και οστά στο μεγάλο τους όνειρο, να βοηθήσουν τη Ροδίτικη κοινωνία στο δρόμο προς την πρόοδο, την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, ειρήνη και ευημερία.
Ητο διάχυτη η πεποίθησή τους πως στην πορεία αυτή, σημαιοφόρος έπρεπε να είναι η Ροδίτικη νεολαία, μια νεολαία με νέες σύγχρονες προοδευτικές ιδέες, με οράματα και ανησυχίες αλλά και μπολιασμένη με αξίες, ιδανικά και αγάπη στον άνθρωπο και την πατρίδα. Και αύτη την νεολαία κατέστησαν κληρονόμο τους. Σαφείς και ενδεικτικοί οι κοινωνικοί κι αναπτυξιακοί προσανατολισμοί της κοινωνικής αυτής διαθήκης τους. Συγκεκριμένοι οι σκοποί και τα μέσα για την επίτευξη τους. Επιλεκτικοί οι στόχοι για το χτίσιμο μιας κοινωνίας με σεβασμό στην ιστορία της, τον πολιτισμό της, στην αθλητική της παράδοση και συνέχεια και στο ανεπανάληπτο φυσικό και δομημένο περιβάλλον.Μέσα από τον θεσμό των υποτροφιών θέλησαν όχι μόνο να στηρίξουν όλους τους νέους που είχαν τη σφραγίδα της δωρεάς στο πρόσωπό τους, αλλά και να καταξιώσουν την παιδεία ως κοινωνικό αγαθό προσιτό και σε μικρότερα οικονομικά βαλάντια καθώς και στα άτομα με τις όποιες σωματικές ή πνευματικές αποκλίσεις.
Μέσα από την στόχευση στον πολιτισμό, θέλησαν να διατηρήσουν και να αναδείξουν τον υπέροχο πολιτισμικό πλούτο των τριών και πλέον χιλιάδων ετών τηςιστορικής πορείας αλλά κα τον πλούσιο πολιτιστικό θησαυρό εθίμων και παραδόσεων μιας κοινωνίας που προχώρησε μέσα στο χρόνο, με πυξίδα την πολιτισμική της φυσιογνωμία και την εθνική της ταυτότητα.
Μέσα από τις αθλητικές του δραστηριότητες θέλησαν να συνεχίσουν μια μοναδική αθλητική παράδοση που θριάμβευσε στην αρχαίο Ολυμπία και η οποία, μέσα από μια αδιάκοπη αθλητική σκυταλοδρομία, σέβεται και συνεχίζει την πίστη προς το αθάνατο αθλητικό ιδεώδες με όλες τις πανανθρώπινες αξίες που πρεσβεύει και υπηρετεί.Μέσα από τον στόχο του σεβασμού στο περιβάλλον θέλησαν να αναδείξουν, αλλά και να διατηρήσουν ένα φυσικό περιβάλλον θεία ευλογία και ταυτόχρονα δυναμικό εργαλείο στην οικονομική τουριστική παιδεία και ανάπτυξη.
Τέλος η ευαίσθητη και ανοιχτή καρδιά τους στάθηκε στοργική και σ’ εκείνους στους συνανθρώπους μας που γενετήσιοι ή επίκτητοι λόγοι τους έφεραν ανάμεσά μας με φυσικές, πνευματικές η ψυχικές αποκλίσεις και που πρέπει και αυτοί να έχουν τα ίδια δικαιώματα στη ζωή, στην κοινωνία και στην εργασία.
Ανθρώπινη, ευγενική, γενναία η πρωτοβουλία τους αλλά και ταυτόχρονα μεγάλο, ηχηρό το μήνυμα το οποίο εκπέμπει, με πολλούς αποδέκτες. Αυτό το βαρύ χρέος καλούμαστε να εκπληρώσουμε με σεβασμό, ανιδιοτέλεια και δυναμισμό αλλά και με πίστη και αφοσίωση στα μεγάλα ιδανικά που ενσαρκώνει η γεμάτη φιλοπατρία και φιλανθρωπική αυτή επένδυση των μεγάλων ευεργετών μας.
Το παράδειγμα τους δεν πρέπει μόνο να συγκινεί. Πρέπει κατ΄ εξοχήν να διδάσκει μέσα σε μια ελληνική καθημερινότητα που, αντί να αντιμετωπίζει ενωτικά τα μεγάλα κοινωνικά μας προβλήματα της ανεργίας, της οικονομίας, της κοινωνικής αποσύνθεσης του περιβάλλοντος και άλλων, συνθλίβεται δυστυχώς μέσα στις στείρες μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις, μέσα σε διαπλοκές και σκάνδαλα που δηλητηριάζουν την κοινωνική μας ζωή και απαξιώνουν και την πολιτική και την κοινωνία στην συνείδηση των νέων μας.
Πιστεύω πως το μεγαλύτερο μνημόσυνο στη μνήμη τους είναι η υποχρέωση όλων εκείνων που υπηρετούν το έργο τους και εκείνων που προικοδοτούνται από τη μεγάλη καρδιά τους, να σεβασθούν το μόχθο τους και να ανταποκριθούν στο όραμα τους, κτίζοντας μια πιο ελεύθερη, δημιουργική ανθρώπινη Ροδίτικη κοινωνία.
ΜΑΝΟΣ Δ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
